Het belang van inzet anders bekeken

“Ik heb het altijd gered met creatief en innovatief denken”.
“Ofwel.. Ik doe maar wat..”

Wanneer je cognitief getalenteerd bent, gaat het aanleren van nieuwe dingen je aanvankelijk goed af. Je pikt zaken snel op en hebt al snel een hoog niveau. Je raakt eraan gewend dat je alles gelijk kunt. Door dit talent loop je het risico niet of te weinig goede strategieën te ontwikkelen, waar je op latere leeftijd last van kunt gaan ondervinden. Dit principe is al meerdere keren besproken, maar stel je voor dat je niet vastloopt op het voortgezet onderwijs maar het altijd maar haalt en dat ook in het hoger onderwijs. Met weinig inzet en geen echte strategie toch elke keer weer een voldoende eindresultaat. Menigeen zal zeggen ‘Prachtig!’ ‘Wie wil dat nu niet?’ Toch is het vaak zo dat je hieraan geen goed gevoel overhoudt. Veel mensen die we spreken geven te kennen dat ze altijd een gevoel hebben ‘er zich met een kunstje vanaf te doen’ . Dat dan het resultaat er ook nog mag zijn verbaast henzelf vaak ook. Hierdoor bouw je geen vertrouwen op in jezelf en leer je nooit het talent waarmee je bent geboren constructief en bewust in te zetten. Het cognitieve talent wordt als joker ingezet om toch nog even die deadline te halen. Echt trots op de prestatie ben je dan nooit en dat met al die potentie. Dus naast de schoolcarrière loopt ook het welbevinden risico, zelfs als school goed blijft gaan. Vroeg leren om je best te doen is cruciaal!