Je eigen uitdaging…
Marrigje de Bok is in het dagelijks leven journaliste en is in september begonnen met de opleiding tot talentbegeleider. Op dit blog deelt ze haar ervaringen met jou.
Overtuigingen: ik ben verlegen dus ik kan niet voor een groep praten.
Onrealistische doelen stellen: ik ga trimmen en doe over twee maanden mee aan de marathon.
Een vaste mindset: een drie voor wiskunde? Dat kan ik dus niet.
Attributiestijlen: goede resultaten zijn puur geluk, slechte mijn eigen schuld.
Het zijn loten van dezelfde stam. Eigenschappen en een levenshouding die enerzijds bij je karakter horen, anderzijds gegroeid zijn door ervaringen, kritiek en stimulans én door hoe je daar mee omging. Ze komen voort uit perfectionisme en voeden datzelfde perfectionisme.
Daarover leren we de eerste dag van de opleiding tot zelfstandig talentbegeleider.
Want hoogbegaafde kinderen hebben talent voor perfectionisme. Het zit ze in de genen en het wordt gaandeweg alleen maar sterker. Als alles vanzelf gaat, als je snel van begrip bent en iedereen roept ‘wat ben je toch slim!’ – dan is het doodeng om fouten te maken.
‘Als ik fouten maak, ben ik niet meer slim,’ denkt een kind. ‘Misschien houden papa en mama dan niet meer van mij,’ vreest een ander. Bij een studie werkt de één zich over de kop om zich te bewijzen, de ander begint er al niet eens aan.
De perfectionist zal vroeg of laat tegen zijn grenzen aanlopen. En dàt is het moment om werkelijk te leren. Een andere aanpak kiezen, je doelen bijstellen. Niet zelden is dat een zoektocht, dat blijkt ook in deze groep. Veel diploma’s, geen diploma’s, onder je niveau werken, van alles beginnen of met knagende onvrede ergens blijven zitten.
Geen droge theorie deze dag, in tegendeel, we zijn zelf het levende voorbeeld. Trainer Dick Verwij illustreert de lesstof met zijn eigen zoektocht, herkenbaar en met verfrissende humor. We denken en praten als groep actief mee en nemen onze eigen mindset onder de loep. We definiëren onze persoonlijke en professionele doelen van deze opleiding. En zie, daar komen alle thema’s bovendrijven.
‘Ik heb nog nooit een opleiding afgemaakt, dus dat zal ik wel niet kunnen’, ‘wat ik wil is al gedaan, wie zit er nou op mij te wachten?’, ‘ik weet het allemaal zelf wel, met kritiek schiet ik niets op’, ‘als ik iets aanpak, moet ik àlles weten en kunnen, anders heb ik geen controle.’
Die laatste was van mij. Ik ga naar huis met een tas vol boeken en een hoofd vol ideeën, plannen en planningen, te nemen beslissingen….Ik zou er het liefst die avond nog aan beginnen. Ik vertel thuis mijn verhalen, zit nog een uur op Facebook te kletsen over deze dag……en ga veel te laat naar bed.
De volgende dag moet ik de energie uit mijn tenen halen. In plaats van de inspiratie van gisteren, voel ik een lichte paniek en zie ik vooral bergen werk voor me. Waar moet ik beginnen? Hoe ga ik dit voor elkaar krijgen? Ik wil weer eens veel te veel….!
En ziedaar mijn eerste uitdaging; plannen, overzicht scheppen, stapje voor stapje aan de slag. Ik hoef niet morgen alles te kunnen en te kennen, ik ben hier om te léren…..