Het belang van Leren Leren

Veel leerkrachten beginnen een beetje glazig te kijken wanneer het gaat
over leren leren. Logisch: de meeste kinderen leren zelf hoe ze moet
leren. Iemand die al jaren kan lopen en iemand hoort zeggen dat je moet
leren lopen, zal ook een beetje glazig gaan kijken. Juist de groep van
wie men verwacht dat ze al kan leren, de slimme kinderen, blijkt dat het
minst goed te kunnen.
Wie gewend is meteen de oplossing te zien, het juiste antwoord te weten,
of na twee woorden begrijpt waarover het gaat, hoeft niet te leren
leren. Tenminste niet als het leven niet moeilijker en ingewikkelder
wordt. Waarom zou je allerlei ingewikkelde strategieën gaan uitdokteren
wanneer je het zonder die strategieën ook kunt?
Helaas wordt de wereld voor die kinderen wel moeilijker en
ingewikkelder. Nog vervelender is het feit dat die wereld vaak zo
moeilijk en ingewikkeld voor hen wordt op het moment dat ze in de
pubertijd komen. Wanneer dan een docent of ouder zegt dat je iets niet
goed doet en moet veranderen, voel je er weinig voor om dit te
accepteren. En autoriteit aanvaarden is toch al niet het sterkste punt
van hoogbegaafde kinderen!
Tel hierbij op de frustratie door het feit dat de dingen niet meer gaan
zoals je gewend bent, en je hebt een moeilijk hanteerbare puber.
Hoe eerder deze kinderen dus net als niet hoogbegaafde kinderen leren
leren, hoe groter de kans op succes in hun verdere schoolcarrière.
Natuurlijk werkt dit alleen als ze zelf doorhebben dat het aanleren van
leerstrategieën noodzakelijk is omdat ze het zonder deze methodes niet
redden. Wanneer de opgaven al vroeg op een hoger niveau worden
aangeboden, lopen de slimme kinderen sneller tegen hun eigen grenzen
aan. Om die grenzen te overschrijden zijn dan (nieuwe) leerstrategieën
nodig.