Stappen naar ontwikkelingsgerichtheid
Er is één kernvraag die het verschil maakt tussen een slachtoffer en een ontwikkelingsgericht persoon. “Wat ga jij doen om het beter te maken?” Heel duidelijk hier is de jij. Niet ‘wat moet er aan de wereld veranderen?’, maar ‘wat ga jij veranderen?’. Doen duidt op actie. Niet erover praten, niet oeverloos nadenken, maar gewoon gaan doen. Verder gaat het hier om het beter maken. Het hoeft niet perfect, het hoeft niet zoals het idealiter zou moeten zijn, maar beter dan dat het nu is. Als ouder of begeleider kun je vanuit die vraag zelf de vraag stellen wat jij kunt doen om daarbij te helpen.
Bij het aanpassen van overtuigingen is het van belang om de oude overtuiging te invalideren en naar bewijzen te zoeken voor de nieuwe overtuiging. Wanneer je kind met een slecht cijfer thuiskomt, en daar de leraar de schuld van geeft, kun je eventueel wijzen op het feit dat de vorige keer een 8 is behaald en dat het dus niet uitsluitend aan de leraar kan liggen. Wellicht heeft het kind de vorige keer wel twee uur geleerd en ditmaal misschien nog geen half uur. Zo kun je langzaamaan overtuigingen die beperkend zijn inruilen voor positievere overtuigingen. Bij het trainen van geheugen kun je goed zien dat mensen aanvankelijk binnenkomen met het idee dat hun geheugen niet zo goed is. Na een aantal oefeningen waaruit blijkt dat geheugen een vaardigheid is en dat deze ontwikkeld kan worden leren deze mensen dus dat hun oude overtuiging niet klopt en plaat maakt, door zelf te ervaren, voor een nieuwe overtuiging. Namelijk: dat geheugen te trainen valt.
Verder kun je ook zoeken naar referentie-ervaringen. Laat je kind zien dat het bij het sporten ook een tijd heeft moeten oefenen om verder te komen, of iets soortgelijks bij muziek. Ook kun je refereren aan een topsporter waar het kind bewondering voor heeft of een muzikant, motiveren om een nieuwe overtuiging aan te nemen.
Ben je geïnteresseerd in wat overtuigingen zijn en hoe ze aan te passen?
Kijk dan eens bij onze Workshop ‘Overtuigingen en levenshouding’